Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 3 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to czeska forma imienia słowiańskiego znanego dawniej w Polsce w formie Włodzisław. Jako imię dynastyczne występowało w rodach Piastów (obok imienia Bolesław), a także Jagiellonów tak w Polsce, jak i Czechach czy na Węgrzech. Imię Włodzisław zawiera w pierwszym członie temat czasownikowy włodzi- władać, panować, a w drugim -sław. Imię poświadczone jest od XI wieku w zlatynizowanej formie Ładysław (Ladislaus), Władysław i Włodzisław. Od w. XIII w większości zapisów przeważa forma czeska ? Władysław. Obok formy męskiej jest też forma żeńska Władysława. Spieszczeniami od Władysława są: Władzio, Władek, Wład, a od Władysławy: Władka, Władzia. Od imienia tego pochodzą nazwiska: Władysławowski, Władeczek, Władysławowicz. W kalendarzu imion słowiańskich forma żeńska umieszczona została 25 września.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Władysław to człowiek niezależny, pewny siebie i wrażliwy na ludzką krzywdę. Ma stały charakter, lubi porządek, prawdę i sprawiedliwość. Ceni wolność słowa i czynów. W zawodzie nie osiąga zbyt dużych sukcesów. Wcześnie zakłada rodzinę, ma dużo dzieci, których uczy na dobrych fachowców. Jest zwolennikiem tradycyjnej formy rodziny.

Patron: WŁADYSŁAW WĘGIERSKI Był, rzec można, na pół Polakiem. Syn króla węgierskiego Beli I, urodził się w 1040 roku w Polsce, gdzie przebywał wówczas na wygnaniu jego ojciec. Matką jego była Polka, córka Mieszka II, która nosiła prawdopodobnie imię Rycheza. Wychowywał się wreszcie na polskim dworze tak, że "pod względem obyczajów i stylu życia stał się niejako Polakiem" (Gall Anonim). Od r. 1060 przebywał zapewne w swej ojczyźnie, ale gdy po śmierci ojca panowanie na Węgrzech zdobył bratanek zmarłego, Salomon, znów uszedł do Polski. W r. 1077 objął ku zadowoleniu Węgrów tron królewski po starszym bracie, Gejzie I. Rządził na sposób swego dziada, Stefana I. Korzystając z niepokojów w Kroacji i wezwań swej siostry, Heleny, wdowy po tamtejszym zamordowanym królu, objął tam także panowanie (1091). Sprzymierzył się też na jakiś czas z Henrykiem IV z powodu wydarzeń w Kroacji, która była lennem papieskim. Zmarł w Nitrze w 1095 r. w czasie przygotowań do wojny, a pochowany został w Wielkim Waradynie (Nagyv?rad, dziś Oradea, Siedmiogród), w katedrze, którą sam wybudował. Data dzienna śmierci, powszechnie dziś przyjęta, to 29 czerwca. Do niedawna jednak jego święto obchodzono 27 tego miesiąca. Obecnie wspomina się go 30 czerwca.

Kolor: purpura

Kamień: aleksandryt