Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 9 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię pochodzenia germańskiego, Sigmund ?obrona przez zwycięstwo. W Polsce upowszechnione za czasów Jagiellonów. Pojawiło się najpierw na Litwie. Występuje najczęściej wśród rodu panujących. Popularność tego imienia spada w XVIII wieku, lecz już w następnym wzrasta. Zdrobnienia to: Zyga, Zygmuś

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Zygmunt to mężczyzna o niestałym charakterze, nie potrafi dotrzymać słowa i nie wypełnia tego czego sam się podjął. Innym ludziom ani nie pomaga, ani też nie szkodzi. W sprawach rodzinnych ma raczej niewiele do powiedzenia, gdyż domem i rodziną rządzi jego żona. Zygmunt dba o majątek i wychowanie dzieci. Kocha swoją żonę i jest jej najlepszym przyjacielem. Jest wierny tradycji.

Patron: ¦WIĘTY ZYGMUNT Był królem Burgundów. Był arianinem, lecz w r. 497 przeszedł na katolicyzm. W r. 516, po śmierci swego ojca Gundobalda, wstępuje na tron burgundzki. Podburzony przez swoją drugą żonę kazał, w 522 roku, udusić syna swej pierwszej małżonki. Pojąwszy, co uczynił, podjął pokutę za swą zbrodnię, którą odbył w opactwie St.-Maurice-en-Valais (dzisiaj w Szwajcarii). Pokonany przez sprzymierzonych królów frankońskich w rok później uciekł do wspomnianego opactwa. Ujęty i wywleczony z klasztoru zostaje przewieziony do Orleanu. Na rozkaz króla Franków, Chlodomira, zostaje wraz z żoną i synami utopiony w studni. Około r. 535 ciało pochowano w St.-Maurice. Czaszkę świętego zabrano w 676 r. do St. Sigismund w Alzacji. Część relikwii dostała się w r. 1354 do Pragi, inna zaś do Freising, a jeszcze inną otrzymała katedra płocka (1168). Toteż Zygmunt został jednym z jej patronów, zarazem patronem miasta. Wspominano go zawsze w dniu 1 maja.

Przysłowie: "Na świętego Zygmunta wybieraj zboże z kąta"

Kolor: granatowy

Kamień: opal