Rodzaj: imię męskie
Wartość numerologiczna: 5 [wibracja liczby]
Pochodzenie:
Imię męskie z kręgu języka łacińskiego. W części pierwszej, tematycznej zawiera nazwę wyspy Cypr (w łac. Cyprus, z gr. Kypros), a przyrostek łac. -ianus często w nazwach osobowych był używany do tworzenia imion (tzw. cognominów) wyzwoleńców. Zatem Cyprianus to ?człowiek wywodzący się z Cypru, Cypryjczyk. W Polsce Cyprian poświadczenie posiada od XII w. Dawniej wymawiane było Cypryjan i dlatego jeszcze dziś spotykamy zdrobnienie z -y-: Cyprys. Trafia się także jako nazwisko, np. Tadeusz Cyprian.
Znaczenie i charakterystyka imienia:
Cyprian to człowiek uczciwy i konsekwentny w postępowaniu. Dąży do celu. Swoimi umiejętnościami służy nie tylko sobie ale i innym. Jest uczynny, szczery, solidnie wykonuje swój zawód. Jest dobrym mężem i wzorowym ojcem. Walczy z obłuda i kłamstwem. Przy podejmowaniu decyzji często kieruje się bardziej uczuciami niż rozsądkiem.
Patron: CYPRIAN, BISKUP KARTAGINY Caecilius Cyprianus Tascius urodził się około r. 200-210. Po odbyciu solidnych studiów poświęcił się karierze adwokackiej. Był już niemłody, gdy poznał pewnego kapłana, który wywarł na nim głębokie wrażenie. Jego własne refleksje nad znikomością dóbr doczesnych, lektura Pisma św. oraz widok miłości znamionującej chrześcijan dokonały reszty. Wkrótce po swym nawróceniu został kapłanem. Gdy w r. 248, a może na początku 249 opustoszała w Kartaginie stolica biskupia, wybrano go biskupem, zresztą nie bez sprzeciwu części kleru. W czasie prześladowania Decjusza (250) usunął się poza miasto i stamtąd kierował swoją owczarnią. Wróciwszy do Kartaginy, zmuszony był zająć się delikatnymi problemami, jakie powstały na skutek częściowego odstępstwa niektórych chrześcijan. We wszystkich tych sprawach Cyprian okazywał wielką odwagę i stanowczość. W roku 257 cesarz Walerian wydał edykt prześladowczy. 30 sierpnia Cyprian wezwany został do złożenia ofiary bożkom. Gdy odmówił, zesłano go do małego miasteczka Curubis w Afryce prokonsularnej (dziś Korba w Tunisie). Przebywał tam niemal przez rok. W lipcu 258 roku sprowadzono Cypriana z powrotem do Kartaginy i stawiono przed prokonsulem. Kiedy powtórnie odmówił złożenia ofiary bożkom, skazano go bezzwłocznie na śmierć i 14 września wykonano wyrok. Wierni mieli jednak możność zabrać szczątki swego biskupa i pochować je ze czcią. Na miejscu śmierci i pogrzebu zbudowano później bazyliki. Cyprian nie był teologiem, ale człowiekiem czynu. Wspomina się go 16 września.
Przysłowie: "Od Cypriana aż do Jana gdy pogoda zakichana,to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego, a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje"
Kolor: niebieski
Kamień: nefryt
|
|
