Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 8 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to słowiańskie imię złożone. Jako pierwszy człon występuje temat rzeczownikowy na -i od rzeczownika cześć, czci. W drugim członie występuje częsty w imiennictwie słowiańskim element ? sław. Obok imienia męskiego Czesław w użyciu też jest żeńskie imię Czesława. W literaturze niesłowiańskiej czasem podaje się, że imię Czesław (Cesłaus) jest formą skróconą imienia (Venceslaus). Jest to nieporozumienie wynikające z niejasności budowy słowotwórczej słowiańskich imion dwuczłonowych. Przypadkowa zbieżność fonetyczna formy łacińskiej Ceslaus z częścią imienia Vec-cesłaus nie może być dowodem na pochodzenie imienia Czesław od imienia Więcesław (Vences-łaus). Od imienia Czesław istnieją zdrobnienia: Czesiek, Cesiek. Imię Czesław jest jednym z nielicznych imion słowiańskich, które weszło do kalendarza imion chrześcijańskich ze względu na osobę bł. Czesława. W źródłach polskich imię to jest poświadczone od r. 1397 w formie Czesław i Czasław (1399). Dodać trzeba, że forma Czasław może być też odrębnym imieniem utworzonym z elementów cza-(od czasownika ćaja-ti ? czekać) i -sław; wtedy należałoby do grupy imion zawierających w pierwszym członie rdzeń ca-. Imię żeńskie Czesława umieszczone jest w kalendarzu imion słowiańskich pod dniem 12 stycznia.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Osoba o tym imieniu potrafi szybko podejmować decyzje. Czesław jest uparty, lubi narzucać swoje zdanie. Lubi spokój i zgodę. Popada często w konflikty, ponieważ jest nietolerancyjny. Po chwilowych sukcesach samokształceniowych, przestaje pracować nad sobą . Jest zarozumiały. Pewność siebie może prowadzić go do niepotrzebnego zarozumialstwa. Nie lubi, gdy mu się ktoś sprzeciwia.

Patron: ¦WIĘTY CZESŁAW A raczej błogosławiony, który uświęcił to rodzime imię, jest w wykazach jedyny. Niewiele o nim wiemy, bo wskutek połączenia jego osoby ze ¦w. Jackiem, wymieszały się szczegóły biograficzne. Nie wiadomo nawet, skąd pochodził. Późniejsi biografowie przypuszczali, że był rodzonym bratem Jacka i krewnym biskupa krakowskiego Iwona. Przypuszczają niektórzy, iż przed wstąpieniem do zakonu piastował godność kustosza sandomierskiego. Inni utrzymują, że z dominikanami zetknął się, będąc w Paryżu na studiach. To tylko jest pewne, że w roku 1222 przybył z innymi dominikanami do Krakowa. Następnie udać się miał do Pragi, żeby tam założyć klasztor. Wnet potem został przeorem we Wrocławiu, gdzie biskup Wawrzyniec oddał dominikanom kościół ¦w. Wojciecha (1226). Nie wiadomo, czy jest identyczny z prowincjałem dominikańskim tego imienia (1233-1236). Nie mamy też sposobu do zweryfikowania przekazanego nam przez Długosza opowiadania o tym, jak to Czesław w r. 1241 obronił swymi modlitwami gród wrocławski przed zniszczeniem przez Tatarów. W każdym razie z Wrocławiem związał się najściślej. Tam umarł 15 lipca 1242 r. Tam przy kościele ¦w. Wojciecha został pochowany. Tam też najżywszy był zawsze jego kult. Wspomnienie o nim umieszczono jednak pod datą 20 lipca.

Kolor: żółty

Kamień: sodalit