Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 1 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię germańskie złożone z dwóch członów. W pierwszym członie występuje element ed-, ten sam, co w imionach Edward, Edgar, Edmund. Drugi człon to-win ?"przyjaciel". Całość można interpretować ?"przyjaciel dziedzicznej posiadłości" (dziedzictwa). Obok męskiego imienia Edwin istnieje też żeńskie Edwina. W dawnej Polsce imię to nie występuje. Pojawia się wraz z wpływami angielskimi na początku XIX wieku.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Z przekonań jest konserwatystą, który nieugięcie broni swoich zasad. Zawsze postępuje konsekwentnie, lubi porządek. Potrafi łatwo przystosować się do otoczenia, lubi podróże, zmiany. Edwin to człowiek nowatorski. Zawsze goni za nowinkami i ciekawostkami. Odnosi się to zarówno do metod pracy, jak i do mody oraz sposobu bycia. Na co dzień cechuje go pogoda ducha i duże poczucie humoru, przez co jest na ogół mile widziany w każdym towarzystwie. Przy sprzyjających okolicznościach udaje mu się doprowadzić wiele swoich przedsięwzięć do końca. W miłości raczej bierny, a niekiedy wiarołomny. Bardzo kreatywny w wymyślaniu sposobów ma zdobycie pieniędzy. Ma rzadki dar autoironii, który pomaga mu w samokrytycznym spojrzeniu na siebie.

Patron: ¦WIĘTY EDWIN Jedyny, jakiego znamy pod tym imieniem, był królem Northumbrii w latach 617-633. O młodości, którą spędził na wygnaniu, wiemy niewiele. Odzyskawszy tron, wydarty przez sąsiadów, stanął w obliczu konieczności prowadzenia wojen. Pozycję Edwina umacniał alians z królem Kentu Ethelbertem. Jego to córkę Ethelburgę pojął Edwin za żonę, z nią zaś przybył na dwór królewski biskup Yorku, Paulin, z zamiarami misjonarskimi. Po dłuższym ociąganiu się, Edwin wraz z dworem i możnowładcami przyjął w 627 r. chrzest i zaczął popierać dzieło chrystianizacji. Niestety, sprzymierzeni z sobą sąsiedzi, zwłaszcza Panda, król Mercji, wystąpili do walki, która zakończyła się klęską i śmiercią Edwina oraz jego syna w bitwie pod Hatfield. Z nastaniem nowej władzy odżyła reakcja pogańska, królowa zaś i biskup Paulin musieli się ratować ucieczką do Kentu. Edwin z racji swej roli w dziele chrystianizacji oraz śmierci poniesionej poniekąd w jej obronie czczony był w średniowieczu jako święty. Ciało jego złożono w opactwie w Whitby, a wspomnienie umieszczono w kalendarzach pod dniem 12 października.

Kolor: czarny

Kamień: onyks