Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 9 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię biblijne złożone dani-y-al lub dan-i-el ?Bóg osądził. Według tekstów akkadyjskich imię tłumaczyć należy -potężny jest mój Bóg. Imię to nosił prorok, który wyjaśnił królowi Baltazarowi sens snów oraz napisu mane, tekel, fares. W tłumaczeniu greckim Biblii imię zapisywane jest jako Daniel i Daniil, skąd wraz ze chrześcijaństwem obrządku wschodniego przedostało się na Tereny słowiańskie. U Słowian zachodnich ? jako Daniel, i wschodnich i południowych ?Daniło, Daniel. W Polsce było kiedyś popularne (poświadczone w r. 1390), później rzadkie. Cieszy się popularnością u prawosławnych i unitów. W Polsce występowało w formach: Daniel, Danii, w zdrobnieniach Danik, Daniek. Na wschodzie Daniło, Deniło, Zazułka oraz w skróceniach Daniek, Dańko. Od imienia Daniel pochodzą nazwiska: Daniel, Danielewicz, Daniluk, Daniłowicz, Daniłowski, Daniszewski.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Daniel jest dobrym gospodarzem i organizatorem. Potrafi dokończyć zaczęte dzieło. Jest odpowiedzialny, zaradny, szlachetny, mądry. Lubi dbać o swoje wygody, a mniej troszczy się o dobro swojej rodziny. Ma skłonność do pobłażania sobie, w głębi duszy uważając, że należy mu się więcej niż innym.

Patron: DANIEL SŁUPNIK Urodził się w r. 409 w Maretha w Syrii. Mając lat osiemnaście, opuścił dom rodzinny i przyjął habit w sąsiednim klasztorze. Towarzysząc swemu przełożonemu w podróżach, odwiedził Symeona Słupnika i wówczas już zasmakował w jego sposobie życia. Był potem igumenem macierzystego klasztoru, ale urząd ten wkrótce złożył i przez pięć lat podróżował, odwiedzając najsłynniejszych pustelników Palestyny i Syrii. Będąc w Jerozolimie odczuł natchnienie, by udać się do Konstantynopola. Przez jakiś czas przebywał tam w klasztorze ¦w. Michała, następnie żył w ruinach świątyni pogańskiej. Po dziewięciu latach poczuł się wezwanym przez św. Symeona do pójścia jego śladem. Wieść o śmierci sławnego słupnika dotarła wkrótce do Konstantynopola: Daniel wszedł wówczas na kolumnę, na której żył potem przez lat trzydzieści trzy. Wywierał równocześnie poważny wpływ na życie publiczne, bo po jego rady uciekali się doń dostojnicy kościelni i panujący. Zresztą sam schodził ze słupa, by upominać błądzących wielmożów. Wezwawszy pod kolumnę uczniów, zmarł 11 grudnia 493 r.

Przysłowie: "Jak Daniel we lwiej jamie"

Kolor: grafitowy

Kamień: opal