Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 1 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię męskie wywodzące się z rzymskiego cognomen ? Camillas, Casmillus. Jako wyraz pospolity camillus oznaczał pomocnika kapłana, a pierwotnie szlachetnego chłopca. Cognomen to występowało w wielu rodach rzymskich, m. in. w rodzie Furia, Arruntia, Ovinia. Od formy męskiej utworzono żeńską formę Camilla. Imię Kamil poświadczone jest w dokumentach polskich od r. 1487.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Kamil to zagadkowy człowiek, który intryguje i interesuje innych. Swoją osobą potrafi zauroczyć towarzystwo i szybko zdobywa przyjaciół. Chętnie oraz często spędza czas poza domem, umie odnaleźć się w każdej sytuacji. Kamil nie przywiązuje się do żony ani dzieci, chętnie zmienia też kobiety i bywa bardzo zazdrosny. Często zdarza mu się wywoływać afery miłosne.

Patron: ¦WIĘTY KAMIL który patronuje chrześcijanom tego imienia, jest tylko jeden. To Kamil de Lellis, założyciel Kanoników Regularnych Posługujących Chorym. Urodził się on 25 maja 1550 r. w Bucchianico, w Abruzzach. W młodości wiódł życie dość lekkomyślne. W latach 1569-1574 był żołnierzem na służbie Wenecjan i brał udział w wojnie z Turkami. W dwudziestym piątym roku życia zerwał z dotychczasowym sposobem postępowania i pragnąc pokutować wstąpił do kapucynów. Ale nie u nich miało się dopełnić jego życiowe powołanie. Stan zdrowia zmusił go do opuszczenia zakonu. Udał się wówczas do Rzymu i tam w szpitalu św. Jakuba został pielęgniarzem. Tam też odzyskał zdrowie i przejął się losem chorych oraz niedostateczną troską o ich los. Wysunąwszy się z czasem na stanowisko kierownicze w szpitalu, Kamil pozyskał sobie także innych gorliwych współpracowników i z nimi w r. 1582 założył stowarzyszenie dla pielęgnowania chorych, z którego niebawem wyrosło nowe zgromadzenie zakonne Kanoników Regularnych Posługujących Chorym. Tymczasem Kamil sam duchowo dojrzał ? jego kierownikiem duchownym był przez pewien czas św. Filip Neri ? i rozpoczął w Kolegium Rzymskim studia celem przygotowania się do święceń kapłańskich. Przyjął je w r. 1584. Z niestrudzoną gorliwością rozwijał teraz szeroko pojmowaną działalność charytatywną i ożywiał swoimi inicjatywami organizację szpitalnictwa oraz duszpasterstwo chorych. Do r. 1607 piastował także godność przełożonego zakonu, który sam założył. Ten "inicjator nowoczesnej dobroczynności publicznej" (E. Joly) oraz prekursor organizacji Czerwonego Krzyża zmarł 14 lipca 1614 roku.

Kolor: żółty

Kamień: topaz