Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 7 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Bardzo popularne imię łacińskie, genetycznie cognomen od słowa pospolitego clemens, -tis ?łagodny, spokojny, cichy. Nosili je często niewolnicy i wyzwoleńcy. Również często używane jako imię chrześcijańskie. W Polsce poświadczone już w 1203 r. w formie Klemens, a 1428 w formie Klimens, a także w formach: Klich (1389), Klimasz 4(1239), Klemasz (1212), Klimaszek(ko) (1438), Klimek, Klimko, Klimk (1385), Klemek (1334), Klisz, Kliment, Klimont, Klement, Klimiont, Klimunt, Klamąt, Klament. Od imienia tego pochodzą nazwiska: Klemens, Klimontko, Klimonda, Klimuntowski, Klim, Klimowicz, Klimas, Klimaszewski, Klimeczek, Klimek, Klimkowicz, Klimecki, Klimczewski, Klich, Klimsza, a także nazwy miejscowe: Klimontów, Klimkówka, Klemencice, Klementowice, Klemensów itp.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Klemens to mężczyzna stateczny, dobry i uczciwy. Chętnie służy radą i pomocą swoim bliskim i sąsiadom. Dba o rodzinę, żonę i dzieci. Dobrze zna naturę ludzką, sporo czasu poświęca sprawom publicznym. Spokojny, cichy i życzliwy. Uwielbia przyrodę. Wygląd zewnętrzny, ubiór czy uczesanie są dla niego raczej mało istotne. Klemens sprawdza się w roli przywódcy duchowego lub kierownika grupy środowiskowej.

Patron: KLEMENS I, PAPIEŻ Był niewątpliwie jednym z pierwszych następców św. Piotra na stolicy w Rzymie. Trudniej już powiedzieć, które z rzędu na liście papieży zajął miejsce, ale na ogół przyjmuje się, że czwarte (po Linie i Anaklecie). Domniemane są także wszystkie dalsze szczegóły jego życia i śmierci, czerpane z apokryficznych pism, zwanych przez niektórych Klementynami. Nie wiemy nawet dobrze, jaką śmiercią zakończył życie, skoro wcześniejsze świadectwa o niej milczą, a tradycja mianująca go męczennikiem pojawia się dopiero w IV stuleciu. Z rozmaitych napomknień wolno przypuszczać, iż dokonał męczeństwa rozumianego w szerszym tego słowa znaczeniu, tzn. zmarł na wygnaniu. W każdym razie tytuł męczennika przylgnął do niego na stałe i nie ma powodu ku temu, aby mu go odbierać. Ale znowu: nie wiemy, jakie miałoby być miejsce jego wygnania. Chersonez, wymieniany w legendarnych przekazach, nie jest prawdopodobny. Cześć, jaka się tam później pojawiła i do jakiej nawiązali Cyryl i Metody, pochodziła prawdopodobnie z pomieszania Klemensa z jakimś nieznanym bliżej męczennikiem lokalnym. Wspominany pod dniem 23 listopada.

Kolor: błękitny

Kamień: szafir