Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 6 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to stare imię powstałe na gruncie germańskim z elementu Leon- (lew), przejętego z łaciny i germańskiego -hard (-hart) ? mocny, silny. Imię to nosił słynny artysta, uczony Leonardo da Vinci. W Polsce poświadczone jest już w średniowieczu w formach: Lenart, Lenard (1399), Lenert (1437), Leonard (1139), Lenhard, Lenhart (1399), Leonhard (1202). Formy Lenart, Lenard, Lenert, Lenhard są formami skróconymi. Jako skrócenie tego imienia do dziś funkcjonuje forma Leon, która też jest innym pełnym imieniem niezłożonym. Od imienia tego pochodzą nazwiska: Lenart, Lenartowicz, Lenarczyk.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Leonard jest przeważnie mężczyzną dobrze zbudowanym fizycznie i ma dobre zdrowie. Jest elokwentny, sprawiedliwy, szczery, ma świetne poczucie humoru. Lubi życie towarzyskie, często bywa na ucztach, a także sam organizuje przyjęcia. Dobry jako mąż i idealny jako ojciec, bardzo kocha swoje rodzinne miasto oraz swój ojczysty kraj. Uwielbia wypoczywać na łonie natury.

Patron: LEONARD Z PORTO MAURIZIO Urodził się 20 grudnia 1676 roku. Na chrzcie nadano mu imiona Paweł Hieronim. Gdy miał dwa lata, stracił matkę, ale wychowanie jego na tym nie ucierpiało, gdyż Maria Riolfo, druga żona jego ojca, okazała się niewiastą zacną i troskliwą. Kiedy podrósł udał się na studia do Rzymu, gdzie kształcił się w sławnym Collegium Romanum, a równocześnie wszedł w środowisko ukształtowane przez sodalicje mariańskie oraz filipińskie oratoria. Przypadkowe spotkanie sprawiło, iż przede wszystkim zaimponowali mu jednak reformaci. W jesieni 1697 r. przywdział w Ponticelli ich brązowy habit i wtedy to otrzymał imię zakonne Leonard, pod którym zasłynął w całym chrześcijańskim świecie. W rok później założył profesję. Wróciwszy do Rzymu, studiował teologię, marząc zarazem o wyjeździe na misje do Chin. W 1703 r. został kapłanem, wkrótce zaś potem powierzono mu lektorat filozofii. Niestety, nagle gwałtownie pogorszyło się jego zdrowie. Przełożeni wysłali go ówczesnym zwyczajem w strony rodzinne, sądząc, że klimat jego dzieciństwa przywróci mu zdrowie. Sam Leonard przypisywał swe wyleczenie wstawiennictwu Najświętszej Panny i odtąd uważał się za jej żywe wotum. Odtąd też cieszył się stosunkowo dobrym zdrowiem, dzięki czemu mógł niestrudzenie oddawać się kaznodziejstwu. W północnej i środkowej Italii, a także w samym Wiecznym Mieście i na Korsyce przez 40 lat głosił misje ludowe, które zjednały mu zasłużony tytuł apostoła Włoch. Sterany wytężoną pracą misjonarską zmarł 26 listopada 1751 r.

Kolor: brązowy

Kamień: agat