Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 6 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to jedno z najstarszych imion łacińskich, tzw. praenomen (imię właściwe). W funkcji imienia własnego użyty został rzeczownik pospolity titus ?dziki gołąb. Występuje zarówno jako imię męskie (Titus), jak żeńskie (Tita). Dodać trzeba, że w inskrypcjach etruskich występują imiona: Tetus, Tetina. Imię to pojawia się w Polsce w dobie klasycyzmu wraz z modą na starożytność. W XIX wieku występuje dość często w rodach arystokratycznych, np. Dzieduszyckich, Działyńskich, Mniszków. Dziś jest to imię rzadko używane.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Tytus to człowiek pełen pomysłów, a przy tym jest bardzo uparty, dzięki czemu ma szansę zostać sławnym wynalazcą. Kocha przyrodę i wiele czasu spędza na łonie natury. Uwielbia czytać książki, jest człowiekiem bardzo mądrym o ogromnej wiedzy. Późno zakłada rodzinę, kocha dzieci i szanuje swoją żonę. Dba, aby jego rodzina była pracowita, zdolna i dobrze sytuowana, nie oszczędza na edukacji swoich dzieci.

Patron: TYTUS Z KRETY Wiemy, że był poganinem, jednak nie sposób określić jego pochodzenia ani czasu, w którym otrzymał chrzest. Wiadomo, że dla Ewangelii pozyskał go św. Paweł. Potem Paweł przez Tytusa załatwiał drażliwe sprawy w gminie korynckiej. Później wysłał go na Kretę. Następnie Tytus wyjeżdża do Dalmacji. Tyle mówi nam o nim Nowy Testament. Prawdopodobnie po śmierci Pawła Tytus wrócił na Kretę i w Giortynie sprawował rządy biskupie. Tam też prawdopodobnie zmarł, mając 94 lata. Daty śmierci nie znamy. Wspomina się go 26 stycznia.

Przysłowie: "Wystarczyła jedna chwila, by dostał Tytus imię goryla"

Kolor: szary

Kamień: labradoryt