Rodzaj: imię żeńskie

Wartość numerologiczna: 9 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię wywodzące się z języka greckiego od przymiotnika katharós ?czysty, bez skazy, za pośrednictwem łaciny (Catharina). Forma Catharina jest w użyciu w chrześcijaństwie zachodnim, natomiast u chrześcijan wschodnich rozpowszechniona jest forma grecka Ekatherine (Aikatherine). W Polsce imię to jest poświadczone od XIV wieku w formach; Katarzyna, Katarzena, Katerzyna, Katerzena, i w formach skróconych Kątka, Katusza, Kasza, Kachna, Kaszka, Kata, Katruszka, Katuszka. Dziś w użyciu są formy zdrobniałe: Kasia, Kaśka, Kasieńka, a na ziemiach zamieszkałych przez Białorusinów ? Katia, Kałusza, Katinka. Jest to jedno z bardziej popularnych imion żeńskich. Spośród osiemnastoosobowej grupy świętych prym wiedzie postać legendarna, bohaterka powieściowego utworu.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Katarzyna to kobieta godna szacunku, podziwu i uznania, jest bowiem osobą szlachetną, prostolinijną, pracowitą i skrupulatną. Nie cierpi kłamstwa, krętactwa i dwulicowości. Nierzadko jest uzdolniona artystycznie, łatwo przyswaja wiedzę. Jest kulturalna, oddana rodzinie i mężowi, z całego serca kocha dzieci. Uwielbia przyrodę, sztuki teatralne oraz książki.

Patron: KATARZYNA ALEKSANDRYJSKA Nazywamy ją tak, ponieważ wedle legendy miała się urodzić w Aleksandrii jako córka króla Kustosa. Kształciła się ponoć we wszystkich dziedzinach, osiągając wspaniałe wyniki. Interweniowała na rzecz chrześcijan rodzinnego miasta, kiedy zaś cesarz Maksencjusz kazał jej złożyć ofiary bożkom, przedłożyła mu wymownie prawdę o tym, że Bóg jest jeden. Maksencjusz kazał wówczas stawić się jej przed licznym zgromadzeniem filozofów i retorów, którzy mieli za zadanie zbić jej argumenty. Ale stało się coś przeciwnego. To Katarzyna udowodniła im prawdziwość wiary i doprowadziła do niej. Wówczas cesarz rozgniewany takim obrotem sprawy, skazał Katarzynę na najokrutniejsze męki: głód, tortury itd., w końcu zaś rozkazał ją ściąć. Taka jest w skrócie najprostsza forma legendy, którą później wzbogacono rozmaitymi szczegółami. Ją samą miał nawrócić jakiś pobożny pustelnik; powiększono potem opowieść opisem mistycznych zaślubin Katarzyny z Boskim Oblubieńcem; dodano wreszcie epilog mówiący o cudownym przeniesieniu ciała Katarzyny na górę Synaj, gdzie jej relikwie złożone zostały w tamtejszym starożytnym klasztorze.

Przysłowie: "O świętej Katarzynie pomyśl o pierzynie"

Kolor: zielony

Kamień: szmaragd