Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 3 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to późnogreckie imię (Geórgios), bardzo popularne w Europie. Utworzone jest od terminów związanych z rolnictwem (geor-geó ?uprawiam, geórgia ?rolnictwo, geórgós ?rolnik). Imię to dotarło do nas w średniowieczu najprawdopodobniej z Czech i przybrało kilka form, które reliktowo przetrwały do dziś. Oficjalnie po łacinie zapisywano je jako Georgius, Georius, Jeorgius, Jeorius i wymawiano wtedy zdaje się Jeorius (łacińskie ge- czytano jak je- ji-). Spotykamy te zapisy od 1260 r. Czechom zawdzięczamy formy z Irz- (starsze Jirz), które znamy już z nazwisk średniowiecznych: Jirzewski, Jirzowski (dziś Irzewski, Irzowski), a także Jirzecki, Jirecki i z form potocznych w XV w. Jirzyk, Irzyk, Hirzyk (z h- nagłosowym). Reliktami najstarszej fazy tego imienia są w Polsce formy z nagłosowym ju-, np. Jura (1336), Jurzyk (1369), Jurak (1427), Jurko, Jurek (1396). Ponadto trzeba wspomnieć o formach pochodzących od niemieckiej postaci imienia Jerzy: ?Jurg (1392), Jorg, Jurga (1405) oraz formach Juryj i Juryjasz z obszaru ruskiego. Imię to dało początek wielu nazwom miejscowym, np. Jurków, Jurgów, a także licznym nazwiskom: Jurak, Jurzak, Juraszek, Juraszowski, Jurczycki, Jurkowicz, Jurkowski, Juryjasz, Juryjowicz, Juryjowski, Jurzewicz, Jurzykowski, Irzykowski. Trzeba też dodać, że imię to już na gruncie łacińskim było mieszane z imieniem Grzegorz z powodu podobieństwa fonetycznego (Georgius i Gregorius). Imię było popularne w całej Polsce, a szczególnie na ziemiach wschodnich, gdzie pod wpływem prawosławia kult św. Jerzego był bardzo silny. Imię to zachowało popularność do dziś. Forma oficjalna Jerzy ustaliła się chyba w wieku XV, gdyż z czasów wcześniejszych nie mamy potwierdzenia jej występowania. Formą potoczną jest Jurek, twór bardzo stary z początków tego imienia w Polsce. Spieszczenia to : Juruś, Jureczek. Dodać jeszcze trzeba, że zdarzające się zapisy typu Gerzy, Gierzyk (np. u Lindego) czytać chyba należy jako Jerzy, Jerzyk.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Jerzy to mężczyzna prostolinijny, prawdomówny, sprawiedliwy i skromny. Jego naiwność i łatwowierność jest często wykorzystywana przez innych, przez co pakuje się w kłopoty. Jest człowiekiem zapobiegliwym i starannym, ale też bardzo rozrzutnym, który lubi wydawać pieniądze. Jerzy uwielbia dostatnie życie. Kocha swoją żonę, troszczy się o dzieci, ma też duży szacunek do rodziców. Ma zmienny charakter, z dobrego humoru łatwo wpada w złość i melancholię. Jest domatorem, nie przepada za podróżami.

Patron: JERZY, MĘCZENNIK Z LIDY Historyczność jego męczeństwa nie ulega wątpliwości. Mimo to nie dochowały się autentyczne przekazy o jego życiu i rodzaju śmierci. Olbrzymia literatura hagiograficzna w różnych wersjach językowych ma niestety charakter legendy. Ujęta najbardziej skrótowo, prezentuje ona Jerzego jako oficera wysokiego stopnia, pochodzącego z Kapadocji. Za Dioklecjana albo ? jak chce inna wersja legendy ? za rzekomego króla Persów Dadianasa był on za wyznanie wiary okrutnie i bardzo długo, bo aż przez siedem lat, męczony: przybijany kilkakrotnie do krzyża, torturowany na katowskim kole itd. Motyw smoka, nękającego ludzkość i przez niego w śmiałym porywie pokonanego, pojawił się znacznie później. Stosunkowo późno kult i legenda o św. Jerzym pojawiła się także na Zachodzie, ale miała tam nie mniejsze powodzenie niż na Wschodzie. Do jej rozpowszechnienia przyczyniły się wyprawy krzyżowe, z których jedna stacjonowała pod Liddą (1191). Krzyżowcy odbudowali tam zniszczony w r. 1010 kościół pod wezwaniem świętego. Coraz częściej przedstawiano go w zbroi rycerskiej i ze sztandarem. Takim przedstawiano go również w prawosławiu słowiańskim. Ten rycerski charakter wyobrażeń wpłynął także na powstawanie znaczeń określanych jako order św. Jerzego: w Bizancjum (1191), krajach niemieckich, Anglii (1348 ? order zwany także orderem Podwiązki), Austrii (1470), Rzymie (1492), Rosji itd. W Polsce jego pamiątka przypada na dzień 24 IV.

Przysłowie: "Gdy na święty Jerzy jeszcze nie rozkwita, niech się cieszy stary, młody, chłop i kobita"

Kolor: szary

Kamień: onyks