Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 8 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię pochodzenia germańskiego z al-wis (all-weisse) ? wszystkowiedzący. Na gruncie francuskim imię to zidentyfikowało się z imieniem Ludwik (Chlodwich, Chlodowich) i przyjęło tamę Louis. W Polsce spotykamy to imię od XVIII wieku. Popularyzują je jezuici po kanonizacji Alojzego Gonzagi. Obok formy Alojzy używa się też postaci Alojz, Lojzy lub zdrobniałej formy Alojzeczek. Ze znacznej liczby świętych będziemy tu mogli podać zwięźle zaledwie kilka przykładów. Wszystkie te postacie reprezentują czasy najnowsze. Wszystkie też, jak się wydaje, imię przejęły od tego świętego, który wprowadził je do historii kościelnej, albo mówiąc ściślej ? przyczynił się do tego, że z dawnego imienia wyodrębniło się nowe.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Alojzy to osoba rozważna i stateczna. Jego cechy to: agresywność, energiczność, przezorności złośliwość. Lubi podkreślać swoje znaczenie, osiągnięcia. Ma zdolności przywódcze. Jest zazwyczaj kiepskim ojcem i niezbyt dobrym mężem. Jest samolubny, ale wymaga od społeczeństwa akceptacji i uznania. Ma bardzo skomplikowany charakter. Przez całe życie poszerza swoją wiedzę i horyzonty myślowe.

Patron: ALOJZY GONZAGA (1568 ? 1591) Urodzony w Castiglione delle Stiviere niedaleko Mantui, był synem Ferranta, księcia Rzeszy i krewnym najsławniejszych rodów Italii. Ojciec sposobił go do kariery wojskowej, stąd jakiś czas spędził w obozie wojskowym. Następnie przebywał na dworze florenckim i madryckim. Jednak od wczesnych lat pociągały go studia klasyczne. Oprócz łaciny i greki opanował także wcześnie język hiszpański, francuski i niemiecki. Jeszcze większy pociąg okazywał do rzeczy duchowych. Mimo sprzeciwu ojca zdołał w roku 1585 urzeczywistnić wcześniejszy zamiar wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego. W nowicjacie poczynił także postępy w doskonałości chrześcijańskiej. W 1589 roku pojechał do Castiglione, aby pośredniczyć w sporze swego brata Rudolfa z księciem Mantui. Wróciwszy do Rzymu, zastał tam głód i epidemię. Uprosiwszy dla siebie pozwolenie przełożonych, oddał się wówczas bezzwłocznie posłudze chorym, ale zaraził się i sam umarł jako ofiara miłości (21 VI).

Przysłowie: "Dzień świętego Aloizegoprzyczynia wina dobrego"

Kolor: pomarańczowy

Kamień: karneol