Rodzaj: imię żeńskie

Wartość numerologiczna: 2 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię pochodzenia litewskiego, dobrze znane z lektury "Konrada Wallenroda". Nosiła je córka Gedymina, żona Kazimierza Wielkiego (na chrzcie otrzymała imię Anna). Etymologia imienia jest nieznana. Forma z -l nie jest formą zlatynizowaną. W litewskim przed spółgłoską twardą powinno być -ł.Znany polski indoeuropeista prof. J. Safarewicz stwierdza, że w imieniu tym nie widać budowy dwuczłonowej. Powołując się na litewskie pieśni ludowe z XIX w., w których występuje forma Alda (Aida), można przyjąć, że jest forma pochodna od białoruskiego imienia Eudocja (Eudokia) i ma w tym języku postać Ałdońca (Ałdońja). Litewska Aldona byłaby zatem imieniem chrześcijańskim. Trudności jednak pojawiają się w chronologii. ¬ródła historyczne wyraźnie mówią, że jest to imię pogańskie. Wyjaśnienia trzeba zatem szukać w analogii do imion staropruskich, wśród których występuje żeńskie imię dwuczłonowe AL- + -deguł (Aldeguł). Z wieku XIX mamy poświadczenia o dużej popularności imion: Zeneidona, Aldona, Paryzyna, dziś spotykane są rzadko.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Aldona jest energiczna, przedsiębiorcza, nieznosząca dwuznacznych sytuacji. W postępowaniu zasadnicza, choć także delikatna, zdolna obdarzyć innych swoimi głębokimi uczuciami. Aldona to dobra towarzyszka życia. Aldona to kobieta władcza, niezależna. Woli stracić, niż ustąpić. Zawsze działa rozważnie. Angażuje się z powodzeniem w duże przedsięwzięcia, które umożliwiają jej zaprezentowanie własnej przedsiębiorczości. Wszystkie swoje plany i ambicje przenosi wówczas na rodzinę. Kiedy dzieci już się usamodzielnią, potrafi z klasą powrócić do życia zawodowego, bogatsza o nowe umiejętności oraz mądrość życiową.

Patron: ¦w. Alda (Aldobrandeska), uzdrowicielka (XIII w.)

Kolor: szmaragdowy2

Kamień: szmaragd