Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 5 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię biblijne, utworzone przez skrócenie hebrajskiego Jehojaqim. Zawiera ono element Jeho ?Bóg, Jahwe i czasownik jaqim ?podnieść. Całość tłumaczy się ?Bóg wzmocni, podniesie. Również to imię należy do wielkiej semickiej rodziny imion teoforycznych. W Polsce imię jest poświadczone od XIV wieku w formach: Joachym, Achym, Jachym, Jochym, Ochym, Ofin. Ze znanych Polaków imię to nosił Joachim Lelewel (1786-1861), znakomity historyk i polityk polski. Od imienia tego pochodzą nazwiska: Jachimowicz, Jachimski, Jachimecki, Jachimiak (Jachymiak), Joachimowicz. Najbardziej znanym i czczonym świętym był Joachim, ojciec Najświętszej Marii panny

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Joachim to człowiek aktywny, ruchliwy, zaradny i inteligentny. Bardzo szybko nawiązuje przyjaźnie i potrafi świetnie pracować w zespole z ludźmi. Jest zbyt ufny wobec innych, dlatego też bywa mało dyskretny kiedy chodzi o tajemnice. Lubi podróże i zmiany, wprost nie znosi monotonii. Jego wada to zbyt duża duma, uwielbia imponować i zyskiwać aprobatę.

Patron: JOACHIM, OJCIEC NAJ¦WIĘTSZEJ MARII PANNY Sylwetkę rodziciela Najświętszej Marii Panny apokryfy często stylizowały na modłę innych postaci biblijnych: Abrahama, Zachariasza, nawet ewangelicznego syna marnotrawnego. Chrześcijańska tradycja niewiele przekazała z tych osobliwych opowieści przyszłym wiekom. Rysuje ona sylwetkę Joachima raczej w tym powściągliwszym ujęciu, jakie zawiera się u niektórych Ojców, zwłaszcza u ¦w. Jana Damasceńskiego w jego homiliach o Najświętszej Pannie (m. in. w homilii, z której wyjątki znajdują się w brewiarzu rzymskim). Joachima czczono na Wschodzie w najrozmaitszych terminach: 8 lub 9 września, 20 listopada, 13 sierpnia itd. Gdy w XIV wieku kult został przeszczepiony na Zachód, przede wszystkim chyba za sprawą karmelitów, na wspomnienie św. Joachima wyznaczano datę 16 września, potem 20 marca; Juliusz II umieścił je w ostatnim terminie, ale święto zniósł Pius V. Gdy przywrócił je Grzegorz XII, miało być obchodzone w niedzielę w oktawie Wniebowzięcia; od Piusa X ? 16 sierpnia. Ale już od r. 1917 benedyktyni nawiązując do pierwotnego zwyczaju wschodniego, czcili naszego świętego razem ze św. Anną 26 lipca.

Przysłowie: "Joachima boską mocą dzionek już się równa z nocą"

Kolor: brązowy

Kamień: granat