Rodzaj: imię żeńskie

Wartość numerologiczna: 2 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, należące do tzw. imion dwuczłonowych z członem adal ?szlachetny ród, całość znaczyła mniej więcej ?posiadająca szlachetny ród, wywodząca się ze szlachetnego rodu. W Polsce pojawiło się to imię bardzo wcześnie: według niektórych przekazów nosiła to imię siostra lub córka Mieszka I. Z pewnością najpierw przyjęło się w panującej rodzinie Piastów, którzy wchodzili w związki małżeńskie z księżniczkami niemieckimi, wśród których było ono popularne. W średniowieczu polska postać tego imienia nie była ujednolicona: spotykamy formy Adlejda, Adihejda, Adlejta, Atlejda, Atlejta itp., nie mówiąc o formach zlatynizowanych Dzisiaj jest to imię rzadkie, prawie nie spotykane. ¦więte noszące to imię są dość liczne. O niektórych jednak nie mamy dokładnych wiadomości: o takiej np. Adelajdzie czczonej w Bergamo 27 czerwca, nie wiemy nawet, w którym wieku żyła. Inne znowu otoczone były kultem jedynie lokalnym; tak było z Adelajdą, cysterką- mistyczką z Cambre pod Brukselą, zmarłą 11 VI 1250 r. Nieco większe znaczenie zdobyły natomiast w hagiografii:

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Jest to imię pochodzenia niemieckiego, pochodzi ze szlachetnego rodu. Posiadaczka tego imienia jest kulturalna, powabna, lubi przyrodę. Cały czas zdobywa wiedzę , gromadzi książki naukowe, zwłaszcza filozoficzne. Nie zmienia zdania. Jest odważna i wrażliwa na ludzka krzywdę. Stawia sobie cele i wytrwale do nich dąży. Rzadko zmienia swoje przekonania. Może być dobrą szefową. Tradycją imię to nawiązuje do imienia Adelajdy, żony Ottona Wielkiego.

Patron: św. Adelajda Burgundzka

Kolor: czerń i biel

Kamień: obsydian śnieżny