Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 8 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię wywodzące się z greckiego Nikólaos poprzez łac. Nicolaus analogicznie do imion: Nikokrates, Nikómachos, Nikomedes, Nikóstratos, Nikosthenes. Jako człon pierwszy występuje rzeczownik nike ?zwycięstwo, a jako człon drugi element ?laos ?lud. W Polsce imię występuje od czasów średniowiecznych w formach: Mikołaj, Mikułaj, Nikołaj (ziemie wschodnie), Mikoł, Mikuł, Mikuło, Nikoł, Nikuł, Mikoła, Mikuła, Nikoła, Koła, Kołaczek, Kłos, Klosek, Miklasz, Miklaszek, Miklosz, Miklusz, Mikosz, Miks, Mikusz, Misz, Misza, Miszek, Nicz, Niczek, Nikuszek. Od tego imienia pochodzą nazwiska: Mikołajczyk, Mikołajec, Mikołajski, Mikołajewski, Mikuła, Mikulak, Mikulec, Mikulicz, Mikulski, Nikolski, Mikułowski, Miklas, Mikloszek, Miklaszewski, Miklasiński, Nikiel, Niklewicz, Niklewski, Kołakowski, Kułakowski.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Mikołaj to człowiek szlachetny, dociekliwy i sprawiedliwy. Ma świetne poczucie humoru, jest towarzyski, chętnie odwiedza znajomych, a także sam organizuje przyjęcia. Jest kulturalny, inteligentny, jednak mało elokwentny. Lubi muzykę. Mikołaj czasami wpada w melancholię. Jest wierny mężem, kochającym ojcem.

Patron: MIKOŁAJ, BISKUP I WYZNAWCA Był biskupem miasta Miry, które w czasach starożytnych było stolicą Licji (południowo-zachodnia Azja Mniejsza). Żył prawdopodobnie w I połowie IV stulecia. Niestety, nie ostały się żadne bliższe wiadomości o jego życiu i działalności. To, co później napisano, zaczerpnięto z pięknych legend lub z biografii innych postaci, zwłaszcza z życiorysu opata Mikołaja z pobliskiego klasztoru Syjon. Rozgłos i powodzenie zapewniły jej takie legendarne wątki, jak historia trzech niesprawiedliwie uwięzionych oficerów uwolnionych za wstawiennictwem Mikołaja; opowieść o trzech ubogich pannach wydanych za mąż dzięki posagom, których święty dyskretnie dostarczył; opowieść o trzech młodzieńcach uratowanych przez niego od wyroku śmierci; o żeglarzach wybawionych z katastrofy morskiej. W r. 1087 szczątki świętego uprowadzone przed najeźdźcą muzułmańskim z Azji Mniejszej przewieziono do Bari w południowych Włoszech, dokąd wkrótce zaczęły ściągać liczne pielgrzymki. Wspomina się go 6 grudnia.

Przysłowie: "Na świętego Mikołaja ciekawość się podwaja: Panny patrzą pod poduszke, czy tam nie ma jakiej duszki, a chłopczyki wprzód macają, jaki towar dla się mają"

Kolor: purpura

Kamień: aleksandryt