Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 9 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię bibilijne hebrajskie, złożone: geber ?mąż, silny oraz -el ?Bóg. Stąd Gabriel to albo "mąż Boży", albo "Bóg jest moim męstwem". W Polsce imię występuje od w. XIII najpierw w formach: Gabryjał, Gabrzyjał, Gabryjel i na ziemiach ruskich Awryło, Hawryło. Dziś występuje w formie Gabriel, którego skrótem i spieszczeniem jest Gabryś, Gawryś. Obok imienia męskiego w użyciu jest też imię żeńskie Gabriela. Nosiła je Gabriela Zapolska (1860-1931) autorka znanego dramatu pt. "Moralność pani Dulskiej".

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Gabriel to osoba szlachetna, uczciwa i dobra. Jest bardzo towarzyski, przyjazny, lubi pomagać innym. Gabriel jest żądny władzy, może być dobrym przywódcą narodu lub wielkim społecznikiem. Jest on osobą zdolną, bardzo pomysłową i zaradną. Lubi dalekie podróże, jest uzdolniony artystycznie. Dobry gospodarz w domu i wspaniały ojciec, jest jednak przeciętny w roli męża. Ma wiele znajomości.

Patron: GABRIEL, ARCHANIOŁ Jest obok Michała i Rafała jedną z trzech niebiańskich istot, które w Piśmie św. występują nie tylko w określonej roli, ale także posiadają tam własne imię. Po raz pierwszy pojawia się pod tym imieniem, a także "o wyglądzie mężczyzny" w księdze Daniela, któremu wyjaśnia proroczą wizję, następnie zaś przekazuje zapowiedź siedemdziesięciu tygodni. Spełnia więc rolę posłańca (anioła), który przekazuje ludziom zlecenie od Boga. Niektórzy uczeni sądzą, że występuje on także w dalszych tekstach tej księgi, gdzie nieznany człowiek "ubrany w lniane szaty" o obliczu podobnym "do blasku błyskawicy" objaśnia prorokowi inne wizje. Ale świadomość chrześcijańska kojarzy Gabriela przede wszystkim z wydarzeniami związanymi z historią zbawienia. Gabriel więc wieści Zachariaszowi narodziny Chrystusowego przesłańca, stojąc "po prawej stronie ołtarza kadzenia"; potem zostaje posłany od Boga do Nazaret. Rola, jak odegrał w wielkiej tajemnicy, uczyniła zeń osobistość o ogromnym znaczeniu. Chrześcijańska tradycja zaliczyła go do siedmiu archaniołów, wyposażonych w szczególne znaczenie i funkcje. Podobnie rzecz ma się z późną tradycją żydowską, literaturą talmudyczną oraz przeświadczeniami w islamie. W tym ostatnim Gabriel był znów pośrednikiem i przekazicielem objawienia; on właśnie posłany został do Mahometa. Wracając jednak do historii kultu chrześcijańskiego, należy stwierdzić, że jego przejawy liturgiczne są późne: pojawiają się dopiero w X w. Terminy wyznaczane na jego wspomnienie były rozmaite: 18,24, 26 marca; 7,11 lub 20 czerwca; 8 listopada, 18 grudnia itd. Na cały Kościół wspomnienie to rozciągnął dopiero Benedykt XV (1921); sięgnięto wówczas do tradycji, która wspomnienie Gabriela kojarzyła ze świętem Zwiastowania (24 marca). W czasie ostatniej reformy z r. 1969 sięgnięto do starożytnej praktyki syryjskiej, wedle której wspominano Gabriela w liturgii razem z archaniołami Michałem i Rafałem (29 września).

Przysłowie: "Dobryś Gabryś!"

Kolor: niebieski

Kamień: turkus