Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 1 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię germańskie, złożone z członów: wille- czyli chęć, wola i -helm ?opieka, pomoc. Było to częste imię w rodzinach dynastycznych Niemiec, Anglii, Holandii. Obok formy męskiej imienia w użyciu jest też forma żeńska ? Wilhelmina. Imię to pojawia się w Polsce w w. XIV, ale nigdy nie osiąga większej popularności. Dopiero w dobie Romantyzmu staje się częstsze, jak wiele imion germańskich, np. Edmund, Edward. Forma spieszczona to Wiluś. Od imienia Wilhelm pochodzą nazwiska: Wilusz, Wilimowski, Wiliński, Wilhelmi itp.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Wilhelm to człowiek ambitny, wrażliwy, szlachetny i szczery. Przeważnie jest wykształcony, może zostać lekarzem lub twórcą. Lubi wygody i czasami staje się samolubny. Ma predyspozycje do przewodniczenia innymi i nie cierpi kiedy ktoś narzuca mu swoje zdanie. Dostatecznie zajmuje się żoną, dziećmi i domem. Jest zwolennikiem tradycji, spartańskiego wychowania dzieci oraz szczerego służenia ojczyźnie.

Patron: WILHELM Z VERCELLI Urodził się około r. 1085 w Vercelli (Włochy). Swą drogę do świętości rozpoczął od pobożnych pielgrzymek. Wybrał się najpierw do św. Jakuba w Compostela. Zwiedzał następnie rozmaite miejsca pielgrzymkowe w Italii. W końcu, jakby zmęczony tymi wędrówkami, osiadł (1115) jako pustelnik na Monte Virgiliano, które potem zmieniło nazwę na Monte Vergine. Z czasem zeszli się doń uczniowie i z nimi założył kongregację zakonną, która później weszła do rodziny benedyktyńskiej. Samo Monte Vergine stało się słynnym sanktuarium maryjnym. U stóp góry w Goleto Wilhelm założył klasztor żeński. Swym fundacjom zakonnym przekazał styl życia łączący umiłowanie samotności, surowe ubóstwo, apostolską gorliwość oraz cześć do Matki Najświętszej. Zmarł 24 czerwca 1142 r. w Goleto. Wspomina się go 25 czerwca.

Kolor: groszkowy

Kamień: onyks