Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 6 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Imię to dobrze znamy z literatury. Ma ono rodowód celtycki. Na gruncie celtyckim jest to imię dwuczłonowe złożone z elementów: atr- "niedźwiedź" i ur? "nowy, piękny, młody, kwitnący". Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard ? "stary, wysoki, szlachetny". Imię to nosił sławny król Brytów (VI w.), bohater cyklu opowieści Okrągłego Stołu. W Polsce poświadczone jest od czasów średniowiecznych w formach: Artusz, Hartusz, Jartusz, Ortusz, wywodzących się bezpośrednio z obocznej formy imienia Artus (por. gdański Dwór Artusa). Formy skrócone i zmiękczone to: Artek, Artko, Hartek, Hartko, Jartek, Jartko. Dziś imię to cieszy się dość dużą popularnością. ¦więci i błogosławieni, którzy by nosili to imię, w martyrologiach i innych wykazach nie istnieją. Prawdopodobnie jako imię zakonne posiadał je jeden z mnichów benedyktyńskich z Glastonbury, umęczony 15 listopada lub 1 grudnia 1539. Historia nie przekazała nam jednak jakichkolwiek o nim wiadomości. Z tych też względów nie znalazł się wśród męczenników angielskich kanonizowanych.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Mężczyzna o tym imieniu to indywidualista, zawsze chodzi własnymi drogami. Jest rządny wiedzy. Zawsze służy drugim radom. Docenia znajomości, dba o towarzyskie kontakty. Lubi podróżować. Lubi obracać się w towarzystwie kobiet. W rodzinie nie odnosi sukcesów, nieraz drobne miłostki przysłaniają mu dalsze plany na życie.

Kolor: grafitowy

Kamień: tygrysie oko