Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 4 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię łacińskie wywodzące się z rzymskiego cognomen Constantius. Forma ta (Constantius) jest tworem wtórnym pochodzącym od pierwotnego cognomen Constans ?stały, niezmienny. Sufiks -ius wskazuje na to, że jest ono pochodne: Constantius ?to "pochodzący od Constansa, syna Constansa". Było to częste cognomen w rodzinie Flawiuszów podobnie jak Constans i Constantinus. W Polsce imię to nie jest poświadczone, natomiast znany jest od 1254 r. żeński odpowiednik Konstancyja z łac. Constantia. Formalnie rzecz biorąc pol. Konstanty mogłoby pochodzić od łac. Constantinus, ale wiemy, że Konstanty (i Konstantyn) używano w Polsce jako odpowiednika łac. Constantinus. Konstanty (od 1439 r.) i Konstantyn (1259 r.) częste były na wschodnich terenach, prawdopodobnie pod wpływem prawosławia. Zdrobnienia Kost, Kostek, Kostuś pochodzą prawdopodobnie z Rusi Czerwonej.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Konstanty to mężczyzna wrażliwy, uczuciowy i zdolny do wielkiej, szczerej miłości. Jest inteligentny, nieustępliwy, czasami wręcz apodyktyczny. Zdarza się, że bez skrupułów dąży do zdobycia władzy i sukcesu, przez co zapomina, że krzywdzi przy tym inne osoby. Sensem jego życia jest zdobycie władzy lub dużego majątku. Jest tolerancyjny i na ogół życzliwy dla ludzi.

Przysłowie: św. Konstanty

Kolor: niebieski

Kamień: onyks