Rodzaj: imię męskie

Wartość numerologiczna: 7 [wibracja liczby]

Pochodzenie:

Jest to imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się z rodowego cognomen jednej z gałęzi rodu Claudia. Najczęstszym praenemen w tym rodzie był Marcus, od którego Marcellus bezpośrednio się wywodzi (sufiks -ellus). Ród Marcelli był pierwotnie rodem plebejskim, z czasem stał się patrycjuszowskim. W Polsce imię poświadczone w XI w. i bywa utożsamiane z Marcelinem.

Znaczenie i charakterystyka imienia:

Marceli to mężczyzna wojowniczy i uparty. Już od dziecka chce podporządkować sobie innych, jest przywódcą każdej grupy, w której się znajdzie. Marceli jest bardzo energiczną osobą. Potrafi cieszyć się życiem i korzysta z jego uroków.

Patron: MARCELI I, PAPIEŻ Okres dziejów Kościoła rzymskiego, w którym dokonał się jego sześcio- lub siedmiomiesięczny pontyfikat, jest dla braku jednoznacznych źródeł okresem szczególnie zamglonym i trudno rozpoznawalnym. Srożyło się prześladowanie dioklecjańskie, gmina chrześcijańska była skłócona, rozdarta zwłaszcza problemem tzw. lapsi, czyli tych chrześcijan, którzy ugięli się pod groźbą prześladowań, a potem zapragnęli wrócić do wspólnoty wiernych. Szczątki historycznych relacji o tych czasach, jakie się zachowały, świadczą dostatecznie wyraźnie o faktach, ale nie pozwalają nam na dokładniejsze odtworzenie ich przebiegu. ¬ródła pozwalają stwierdzić, iż pontyfikat Marcelego I trwał od maja 306 r. do 16 stycznia 307 r. Marceli zdołał wówczas zreorganizować administrację kościelną Rzymu, duszpasterstwo oraz opiekę nad cmentarzami. Twierdzenie takie przyjąć tym łatwiej, że po objęciu rządów przez Maksencjusza (jesień 306 r.) prześladowanie rzeczywiście osłabło. Na skutek dalszych niepokojów wśród rzymskiej gminy chrześcijańskiej tenże Maksencjusz miał jednak w kilka miesięcy później skazać Marcelego na wygnanie. Papież zmarł poza Rzymem, ale pochowany został na rzymskim cmentarzu Pryscyli. Był wyznawcą, ale powszechnie uważano go za męczennika dlatego, że przebywał na wygnaniu.

Kolor: ceglasty

Kamień: karneol